karáka.
kar·kár
png |[ ST ]
1:
pagbuklat sa naka-tiklop
2:
pagpapahabà sa bagay na tulad ng lubid, pantahi, o hibla
3:
pagdalá o pagtangay ng alon sa buhangin.
kar·kar·má
png |Mit |[ Ilk ]
:
ikalawang kaluluwa na umaalis sa katawan kapag natatakot ang tao o nanana-kaw kapag napunta sa malayòng pook.