kinto
kín·to
pnr |Mat |[ Esp quinto ]
:
panlimá, kín·ta kung pambabae.
kin·tóng
png |[ ST ]
1:
paglakad nang nakapáling ang ulo
2:
pagsalà ng arina gamit ang mákiná.
kin·tó·ngan
png
1:
[ST]
kasangkapan na ginagamit sa pagsasalà
2:
Agr
[Iby]
uri ng palay na may puláng bigas at ginagamit sa paggawâ ng tapuy.