piing


pi·íng

pnr
1:
yupî, gaya sa rabaw ng metal : LÁNUS

pí·ing

png
1:
[ST] pagpapahigpit sa buhol, tali, o gapos : WÍING — pnd i·pí· ing, mag·pí·ing, pi·í·ngan, pi·í·ngin
2:
[ST] bagay na tabingi, tulad ng mesa o bahay
3:
[Ilk] pláis.