bandido

ban·dí·do

png |[ Esp ]
1:
táong lumabag sa batas dahil sa pagnanakaw, pandarambong, o pagpatay, lalo na sa paraang nakahihiya o walang-awa : DUGÁNG3, RENEGADE2 Cf TULISÁN1
2:
Pol tao na mapagsamantala sa iba, karaniwang sa pagpapatubò at pagkolekta ng sobrang bayad o patubò.