ipit

i·pít

pnr
:
pangkól.

í·pit

png
1:
[Ilk Mag Tag] paglalapat nang mariin ng dalawang panig sa isang bagay
2:
pagkakalagay sa isang masikip na pook o sitwasyon — pnr i·pít
3:
klip sa buhok — pnd i·pang-í·pit, i·pí·tin, mag-í·pit, ma· í·pit, mang-í·pit.