kibit
ki·bít
png
1:
[Kap Tag]
baltak sa kawit dahil kinagat ng isda
2:
[ST]
pagkagat sa pamamagitan ng mga ngipin sa harap
3:
[ST]
pagdidiskus-yon ukol sa maliliit na bagay.
ki·bít
pnr |[ ST ]
:
hindi pantay-pantay o hindi magkakapareho ang hugis, hal kibit-kibit ang gupit.
ki·bít
pnd |i·ki·bít, mag·ki·bít |[ Kap Tag ]
:
ikilos paitaas ang balikat, para ipahayag na walang-alam o walang pakialam Cf ngibít
ki·bít·ka
png |[ Ing Rus ]
1:
isang uri ng sasakyang may takip at hinihila ng hayop
2:
aisang uri ng pabilog na tent bbahay ng mga Tartar.
kibitz (kí·bits)
pnd |Kol |[ Ing ]
:
makialam o mag-usyoso.