Diksiyonaryo
A-Z
kipil
ki·píl
pnr
|
[ Bik ]
:
baháw
1
kí·pil
png
:
pagpikpik ng isang malam-bot na bagay upang magkaanyo, tulad ng pagkipil sa luad
:
típil
— pnd
ki·pi·lín, ku·mi·píl, mag·ki·píl.