kuya

kú·ya

pnr |[ ST ]
:
masikap na gumawâ ng isang bagay na mahirap.

kú·ya

png
1:
tawag sa nakatatandang kapatid na laláki : mánong2, mánoy
2:
pinakamatandang kapatid na laláki : mánong2, mánoy

ku·yáb

pnr |[ ST ]
:
maluwag na buhol o bigkis, ginagamit ding pantukoy sa mabagal na táo.

kú·yab

png
1:
[ST] umbok ng banig na nakalatag dahil may bagay na nalatagan sa ilallim
2:
Zoo [Iba] limbás.

ku·yá·bog

png |[ Seb ]
:
batàng ibon.

kú·yad

png
1:
bágal
2:
[Kap] iklî1 — pnr ma·kú·yad.

ku·yá·kos

pnr |[ ST ]
:
matakaw.

ku·yá·koy

png |[ ST ]
:
paglalaro sa dala-wang paa nang hindi sumasayad sa lupa o sahig : kináking var kiyákoy Cf biyábo — pnd ku·mu·yá·koy, mag· ku·yá·koy.

kú·yam·kú·yam

png |Zoo |[ Ilk ]
:
kitíkití1

ku·ya·móy

png |[ Seb War ]
1:
Zoo kuko ng ibon na matalim
2:
Ana mga daliri ng kamay at paa
3:
Zoo sípit3

kú·yan

png |Zoo |[ Akl ]
:
hípong bulik.

kú·yang

png |[ kúya+ng ]
:
pantawag sa kuya, malimit kasunod ang pangalan, hal Kuyang Basilio.

ku·ya·ngén

png |Zoo |[ Pan ]
:
músang.

ku·yáp

png |Med |[ Seb ]
:
himatáy1

ku·yá·pit

png |[ ST ]
1:
pagkapit sa isang bagay gamit ang mga kamay at paa var kunyápit, ngunyápit
2:
Bot pagkalat o paglago sa pamamagitan ng pagkapit ng galamay, tulad ng baging.

ku·yár

pnr |[ ST ]
:
hindi mahigpit o hindi matibay.

ku·yáw

png |[ ST ]
:
malakíng kawan ng tao o hayop Cf libumbón

kú·yaw-kú·yaw

png |Bot |[ Bik ]
:
batíno.

ku·yáw·yaw

png |[ Ilk ]
:
pansilò ng manok at ikinakabit sa poste.