pasalita

pa·sa·li·tâ

pnr |[ pa+salitâ ]
1:
sa pama-magitan ng bibig : ABLÁDO, ORAL
2:
Lit nauukol sa panitikan na isinasalin sa pamamagitan ng bibig mula sa isang tao túngo sa isang tao, mula sa isang henerasyon túngo sa ibang henerasyon, mula sa isang pangkat túngo sa ibang pangkat : ABLÁDO, ORAL, PABIGKÁS