stereo
stereo (is·tér·yo)
png |[ Ing ]
1:
kasang-kapang stereophonic na maaaring pagpatugtugan ng tape o magrekord : ESTEREO
2:
pinaikling stereoscope.
stereophonic (is·ter·yo·fó·nik)
pnr |[ Ing ]
:
gumagamit ng dalawa o higit pang channel sa pamamaraang ku-makalat ang tunog upang marinig ito hindi lámang sa iisang direksiyon.
stereoscope (is·tér·yos·kówp)
png |[ Ing ]
:
instrumentong ginagamit sa pagsasanib ng dalawang larawan mula sa punto de bistang may kaun-ting kaibahan upang makalikha ng impresyon ng lalim at pagkabuo : STE-REO2
stereotype (is·tér·yo·táyp)
png |[ Ing ]
1:
tao o bagay na umaayon sa kumben-siyonal na larawan
2:
sa paglilimbag, plate na hinulma mula sa tipong yari na
3:
Lit
de kahon3