sung-al
su·ngál
png |Agr |[ ST ]
:
muling pag-araro sa pagitan ng mga tudling upang patayin ang mga damo at takpan ang taniman.
su·ngál
pnr
1:
[Bik Tag]
nakausli o na-kaungos ang pang-itaas na labì
2:
[ST]
nakasakit nang hindi sinasadya sa bibig
3:
[Kap]
bungál.
su·ngal·ngál
png
1:
sápilitáng pagpa-pasok ng anuman sa bibig ng iba, gaya ng gamot : SUNGILNGÍL
2:
pag-suntok sa nguso — pnd ma·su·ngal· ngál,
su·ngal·nga·lín.