tigma

tíg·ma

png |[ Seb ]
:
sa sinaunang lipunang Bisaya, unang karanasan ng isang kabataan sa digmaan o sa pakikipagtalik Cf TIKLÁD

tig·mák

pnr
1:
babád
2:
lubhang basâ dahil sa malakas na buhos ng anumang likido, gaya ng tao na tigmak sa ulan, o pader na tigmak sa pintura : HUMÓY, ÍMPREGNÁDO, LÓMES, MÚGMOG, NÁSLEP, PÍKLOT, PIGTÂ, SINÍP, TALMÁK, TIÍM2, TUMÓG

tig·ma·ma·nók

png |Mit
:
ibon na ma-hiwaga ang awit at ginagamit sa panghuhula : TIGMAMANÚKIN

tig·ma·ma·nú·kin

png |Mit
:
tigmamanók.

tig·ma·tá

png |[ ST ]
1:
Med uri ng sakít sa mata
2:
tingin na nagdudulot ng masamang bisà sa iba.