tutok
tu·tók
png |[ ST ]
1:
bahagi na nakalaan sa isang tao sa paghahati-hati ng isang bagay
2:
palatandaan na inilalagay upang ituwid ang isang baluktot na kahoy.
tú·tok
png
1:
pagtuturò ng dulo ng sandata sa isang tao o bagay — pnd i·tú·tok,
mag·tú·tok,
tu·tú·kan
2:
paglapit upang hindi magkamali ng tamà
3:
[Seb Tag]
títig.