binukot
bi·nú·kot
png |[ b+in+ukot ]
1:
sa sinaunang lipunang Bisaya, isang babaeng maharlika o asawa ng datu na nabubúhay nang nag-iisa at nakahiwalay sa ibang tao
2:
Mit
[Hil]
ang babaeng napiling mang-aawit ng epikong-bayan ; malimit maputî ang kutis, mahilig umawit, may pambihirang talas ng memorya, at nabubúhay nang nakahiwalay sa ibang tao.