hoya


hó·ya

png
1:
[Esp joya] hiyás
2:
isdang pinakamalakí sa mga nahúli ng isang palakaya.

hó·ya-hó·ya

png
1:
2:
laro ng mga batà na nag-uunahang maipasok ang kani-kaniyang láta sa isang bútas sa lupa.

hó·yang

png |[ ST ]
1:
pagpapahangin ng damit
2:
laging may “walang” sa unahan, gaya sa “walâng-hanggán.”

hó·yang

pnd |ho·yá·ngin, hu·mó·yang, mag·hó·yang |[ ST ]
:
tumigil o humintosa ginagawa, ngunit ginagamit sa diwang negatibo kayâ ang “walang hoyang ” ay nangangahulugang “walang katapusan. ”