ipagpa
i·pag·pá-
pnl
1:
unlaping binago mula magpa- at ginagamit na simuno ang di-tuwirang layon, hal “Ipagpagawâ ng bahay ang bagong kasal.”
2:
unlapi para sa mga pandiwang may pokus na instrumental, binago mula magpa- ngunit ginagamit na simuno ang bagay na ginamit sa aksiyon ng pandiwa, hal “Ipinagpagawâ niya ng bahay ang napanalunan sa lotto.”