kabit
ka·bít
png |[ Bik Kap Mrw Pan Seb Tag War ]
1:
pag·ka·bít, pag·ka·ka·bít pagsamáhin ang dalawa o mahigit pang bagay upang magkaroon ng pagkakaugnay ang mga ito, gaya sa pagdidikit ng dalawang piraso ng papel, paghuhugpong ng dalawang kawil ng tanikala, o pagsasáma ng dalawang pangkat ng tao : aneksi-yón1,
takód1 — pnd i·ka·bít,
i·pa·ka· bít,
i·pang·ka·bít,
ka·bi·tán,
ku·ma· bít,
mag·ka·bít,
mag·pa·ka·bít
2:
Alp kaapid
3:
Kol
taxi o dyip na walang sariling prangkisa.