mapita

ma·pi·tâ

pnb |[ Mrw ]
:
búkas.

ma·pi·tá·gan

pnr |[ ma+pitágan ]
1:
may asal na magálang at mabuting makitúngo sa ibang tao
2:
tumutukoy sa uri ng pangkat ng tao na nagtuturing sa kanilang sarili na higit na may pinag-aralan at may mataas na panlasa kaysa iba.