orator
oratorial (o·ra·tór·yal)
pnr |[ Ing ]
:
hinggil sa pananalumpati.
oratorio (o·ra·tór·yo)
png |Mus |[ Ing Ita ]
:
pinahabàng komposisyon na maladramatiko, karaniwang panrelihiyon ang paksa para sa solo, koro, o orkestrang pagtatanghal, at walang pagkilos at partikular na kasuotan : ORATÓRYO2
o·ra·tór·ya
png |[ Esp oratoria ]
1:
pagsasánay sa pagtatalumpati : ORATORY
2:
sining ng orador ; sining ng pagtatalumpati : ORATORY
3:
kahusayan sa pagtatalumpati : ORATORY
o·ra·tór·yo
png |[ Esp oratorio ]
1:
silid na laan para sa pagdadasal ; maliit na kapilya
2:
Mus
oratorio
3:
sa malakíng titik, sa simbahang Katolika, samahán ng mga paring sekular na nagbibigay ng mga serbisyong panrelihiyon ngunit walang pormal na panata.