tangki
tang·kî
png
1:
paglalayô o pag-alis sa pagkakalapit
2:
pagsaláng sa sinuman, karaniwan sa pamamagitan ng siko : TANGGÎ
tang·kíl
png |[ ST ]
1:
paghawak nang marahan
2:
pagtutulak sa iba gamit ang siko o tulad ng toro, gamit ang sungay nitó Cf SINGKÍL1
3:
paglalagay ng mga kahoy sa bahay.
tang·kí·lis
png |[ ST ]
:
paglaban gamit ang kamay at magwagi.