balatay
ba·lá·tay
png
1:
[ST]
pagpapatong ng isang bagay sa ibabaw ng iba pa, katulad ng paa, braso
2:
pagkakakapit nang paayon sa kinakapitan
3:
marka na iniwan ng latigong inihampas Cf LÁTAY
4:
markang gúhit o guhít-guhít
5:
paglígaw ng laláki sa babae ; o laláking mangi-ngibig — pnd ba·lá·ta·yan,
bu·ma· lá·tay,
i·ba·lá·tay.