haka
ha·káb
pnr
:
mahigpit ang pagkakalapat ; kung sa damit, pitis na pitis.
há·kab
png |[ ST ]
1:
pagsipsip gamit ang bibig o biyas ng kawayan
2:
paglalapat, gaya ng paglalapat ng bató sa argamasa.
ha·kál
pnr |[ Hil ]
1:
2:
mahilig magsalita nang walang kabuluhang paksa, pangyayari, isyu, at kuwento.
há·ka·rá
png |[ Esp jácara ]
1:
Mus
isang masayáng balada na karaniwang inaawit ng mga manlalakbay
2:
Say
isang uri ng sayaw na Español at ang musika nitó.
ha·ka·ré·ro
png |Mus |[ Esp jacacero ]
:
mang-aawit ng balada, mang-aawit sa kalye.
há·kat
png
:
pútol ng kawayan na ginagamit bílang lalagyan ng tubig na inumin o alak.