pagpapaubaya


pág·pa·pa·u·ba·yà

png |[ pagpa+pa+ubaya ]
1:
pagbibigay ng sariling karapatan o tungkulin sa iba : KUMBABÂ2
2:
pagpapahintulot ng isang tao sa ibang tao na gumawa, magpasiya, magsalita, at katulad para sa kaniya : BIYÀ, IHÁTAG, KUMBABÂ2, ONABÚLOY, PABÁYA2, PAGPAPARAYA, PANÁWAN2, PASAGÁD, UMAYÀ Cf UBAYÀ