akin

á·kin

pnb |[ Ilk ]
:
bákit.

á·kin

pnh
1:
panghalip panáong isahan, nása kaukulang paari at unang panauhan, at inilalagay sa unahan ng salitâng kumakatawan sa bagay na pag-aari ng nagsasalita : AKÒ, MINE, MY
2:
patungkol sa pag-aari ng isang tao, hal “Akin ang bahay.” : ÁKON, MINE