punta
pun·tá
pnd |mag·pun·tá, pu·mun·tá, pun·ta·hán
:
magtúngo o tumúngo.
pun·tâ
png
:
piraso ng makapal na kawayang kulang sa isang dipa ang habà, may nakalawit na alambre sa magkabilâng dulo na ikinakalawit sa balde o timba, at pinapasan.
pun·tá·han
png |[ punta+han ]
:
pook o panahon para sa maramihang pag-punta ng mga tao.
pun·tás
png |[ Esp punta+s ]