rag
rá·ga
png |Mus |[ San ]
1:
padron ng mga notang ginagamit na batayan ng improbisasyon
2:
isa sa mga pormulang panghimig sa musika ng mga Hindu na may himig, melodiya, at ornamentasyong itinatakda ng tradisyon.
ra·gáw
pnd |i·ra·gáw, mag·ra·gáw, ra·ga·wán |[ Ilk ]
:
bawasan ang mga dahon o bulaklak upang gumanda ang tubò ng punò.
ra·gáy
png |Mus |[ ST ]
:
tunog na marubdob at mabilis gaya ng tunog ng tambol.
ragga (rá·ga)
png |Mus |[ Ing ]
:
estilo ng musikang popular na pinaghahalo ang mga elemento ng reggae at ng hiphop.
ragout (ra·gú)
png |[ Fre ]
:
putahe ng karneng hiniwa nang maliliit, inilaga nang may kasámang gulay at maraming pampalasa.
ragtime (rág·taym)
png |Mus |[ Ing ]
1:
estilo ng sinaunang musikang popular na pinasíkat ng mga musikerong Americanong Itim noong 1890 at karaniwang tinutugtog sa piyano
2:
ritmo na may bílang na 2/4 ang saliw at may palagiang singkopasyon ang himig.