haya


ha·yà

png
1:
kusang pagpapabaya o pagpapahintulot na mangyari ang isang bagay ; pagwawalang-bahala sa nangyayari
2:
pagpapakíta ng isang nakakuyom na palad sa isang hinahamon ng away
3:
[Seb] búrol
4:
[Hil War] hagulhol
5:
[Hil] pag-iyak sa patáy
6:
Lit [War] sinaunang tula o awiting-bayan na ginagamit sa pagluluksa.

há·ya

png
1:
Agr hindi pa nabibigkis na bagong gapas na palay : KERKÉR2
3:
Mit mahiwagang ibon sa Bikol at pinaniniwalaang nakapagdudulot ng masamâng babala o pahiwatig ang huni
4:
[Iva] paghalina sa hayop sa pamamagitan ng pagkain o pagtawag.

há·ya

pnr
:
nakalantad ; nakahain.

ha·yág

pnr
:
nakalantad ; alam ng lahat o ng marami : ABÁT, TÁRO

há·yag

png |[ Bik Hil Seb Tag ]
1:
paraan ng pagpapabatid sa iba ng anumang iniisip o nararamdaman : PABÚTYAG, PÁSYAG Cf PAHAYÁG — pnd i·há·yag, mag·há·yag, ma·há·yag
2:
[Seb War] liwánag1

ha·yá·hay

png
1:
[Bik Tag] kasariwaan o pagiging sariwa
2:
[Akl] watáwat.

ha·yá·hay

pnr
1:
[Bik] malinis at mabangong hangin
2:

há·yak

pnd |ha·yá·kin, hu·má·yak, mag·há·yak |[ ST ]
:
lumakad sa tubigán Cf LÚNOY

há·yak

pnr
:
nakalutang ang isipan.

ha·ya·mán

pnb
:
kung ganoon.

Ha·yán!

pdd
:
pagpapahayag ng kasiyahan o paglantad var Ayan! Cf HETO!, NARITO!

há·yan

pnr pnb |[ Seb ]

ha·yáng

png |[ Hil Seb ]

ha·yáng

pnr
:
nakakalat gaya ng mga butil o mga damit, upang matuyo sa araw o hangin Cf BILÁD, HAYHÁY, YANGYÁNG

há·yap

png
1:
talim ng anumang kasangkapang nakasusugat
2:
talas ng salita — pnr ma·há·yap.

ha·yá·pit

pnr |[ Bik ]

ha·yát

png |Bot |[ War ]
:
prutas na pinitas bago mahinog o gumulang.

há·yaw

png
:
kalinawan ng isang malayòng tanawin ; pagkakakitahan kahit malayò sa isa’t isa.

há·yaw

pnr |[ War ]

ha·yáw-ha·yáw

png |[ ST ]
:
pagpapahayag nang walang pasubali kung ano ang mayroon siya at bakit siya mayroon nitó.

ha·yáw-ha·yáw

pnr
:
para sa tao na may masamâng reputasyon, hindi nahihiyang magpakíta sa madlâ.