haya
ha·yà
png
1:
kusang pagpapabaya o pagpapahintulot na mangyari ang isang bagay ; pagwawalang-bahala sa nangyayari
2:
pagpapakíta ng isang nakakuyom na palad sa isang hinahamon ng away
3:
[Seb]
búrol
4:
[Hil War]
hagulhol
5:
[Hil]
pag-iyak sa patáy
6:
Lit
[War]
sinaunang tula o awiting-bayan na ginagamit sa pagluluksa.
há·ya
png
1:
2:
Zoo
sáyasáya
3:
Mit
mahiwagang ibon sa Bikol at pinaniniwalaang nakapagdudulot ng masamâng babala o pahiwatig ang huni
4:
[Iva]
paghalina sa hayop sa pamamagitan ng pagkain o pagtawag.
há·ya
pnr
:
nakalantad ; nakahain.
há·yak
pnr
:
nakalutang ang isipan.
ha·ya·mán
pnb
:
kung ganoon.
Ha·yán!
pdd
:
pagpapahayag ng kasiyahan o paglantad var Ayan! Cf HETO!,
NARITO!
ha·yáng
pnr
há·yap
png
1:
talim ng anumang kasangkapang nakasusugat
2:
talas ng salita — pnr ma·há·yap.
ha·yát
png |Bot |[ War ]
:
prutas na pinitas bago mahinog o gumulang.
há·yaw
png
:
kalinawan ng isang malayòng tanawin ; pagkakakitahan kahit malayò sa isa’t isa.
ha·yáw-ha·yáw
png |[ ST ]
:
pagpapahayag nang walang pasubali kung ano ang mayroon siya at bakit siya mayroon nitó.
ha·yáw-ha·yáw
pnr
:
para sa tao na may masamâng reputasyon, hindi nahihiyang magpakíta sa madlâ.