mano
má·no
png |[ Esp ]
1:
Ana
kamáy1
2:
ang pagkuha ng kamay ng nakatatanda at paghalik dito o pagdantay nitó sa noo bilang tanda ng paggálang
3:
Isp sa laro, ang unang papalò o títíra
4:
sa trapiko, ang liko sa kanan Cf SÍLYA2
5:
yunit ng pagsukat sa bigat o bilang ng mahihiblang produkto : SANLÍKAW
6:
dalawang dosenang papel o katulad — pnd i·má·no,
mag·má·no,
ma·nú·han,
pag·ma·nú·han
7:
pinaikling her· má·no.
Má·no!
pdd
:
pinaikling Maáno!
Ma·nó·bo
png
1:
Ant
pangkating etniko na matatagpuan sa Sarangani, Agusan del Sur, Davao, Bukidnon, at Cotabato
2:
Lgw
tawag din sa wika nitó.
ma·nók
png |[ ST ]
1:
má·nok-má·nok
png
1:
[Bik]
alipáto2
2:
Zoo
[Tau Iva]
íbon1
3:
Sin
[ST]
anyo ng ibon sa mga kuwadro ng pintura o pagboborda
4:
Mtr
[Mrw]
unós.
máno-má·no
pnr |[ Esp mano+mano ]
:
labanán ng dalawa o mahigit na tao at hindi gumagamit ng anumang sandata.
má·nong
png |[ Esp hermano ]
1:
laláking deboto
2:
3:
tawag sa sinumang nakatatandang laláki, má·nang4 kung babae.
ma·nó·no
png |[ ST mang+suno ]
:
paninirahan sa bahay ng iba kasáma ang may-ari nitó.
má·nor
png |[ Ing Lat ]
1:
Ark
malakíng bahay, karaniwan sa probinsiya
2:
Ekn
sa Britanya, yunit ng lupa na binubuo ng tirahan ng pinunò at mga lupang pinauupahan ; o pamamahalang feudal sa mga lupa.