alibugha


a·li·bug·hâ

pnr
1:
mapaglustay o walang pakundangan sa paglustay ng salapi at anumang yaman : PRÓDIGÁL1 Cf AKSAYÁ
2:
labis na mapagbigay : PRÓDIGÁL1
3:
Bat itinakda ng hukuman na walang kakayahang mangasiwa ng ari-arian o mangutang dahil sa hindi mapigil na hilig maglustay : PRÓDIGÁL1