bibi

bi·bíg

png

1:

Ana bahagi ng mukha ng tao o hayop na pinapasukan ng pagkain ; guwang na naglalamán ng mga estrukturang kailangan sa pagnguya ; mga estrukturang ginagamit sa pagnguya at pagtikim, gaya ng ngipin, dila, oral cavity, at katulad ; bukasan ng guwang na pinagmumulan ng pagsasalita : ASBÚK, BÂ-BÂ¹, BANGÁNGA, BANGLÚS, BIBÎ, BÓKA, BUNGÁ, BUNGANGÀ¹, MÓDOL, MOUTH, NGÍWAT, SANGÍ, TÍMID

2:

bukás na bahagi ng anuman : ASBÚK, BÂ-BÂ¹, BANGÁNGA, BANGLÚS, BIBÎ, BÓKA, BUNGÁ, BUNGANGÀ¹, MÓDOL, MOUTH, NGÍWAT, SANGÍ, TÍMID

bi·bi·gán

pnr

:

madaldal, masag-wang magsalita.

bi·bi·hi·rà

pnr pnb |[ ST bi+bihira ]

:

bi·bí·nga

png

:

piraso ng nabasag na bangâ, pasô, at katulad : KALAPANTÎ, KALAPATYÂ Cf PAMANTÍNGIN

bi·bing·ká

png |[ Bik Hil Ilk Kap Mrw Pan Seb War ]

:

kakanin na gawâ sa malagkit na bigas, iniluluto sa hurnong yarì sa luad, at ginagatungan sa ilalim at sa ibabaw : BABÉNGKA

bi·bi·rá·ngin

png |Zoo |[ ST ]

:

uri ng ahas.

bi·bí·raw

png |Zoo

:

bi·bír·si

png |Bot |[ ST ]

:

uri ng maliit na bulaklak.

bí·bit

png |[ ST ]

: