buntonghininga

bun·tóng·hi·ni·ngá

png |[ buntón+ng-hininga ]
:
mahabà, malalim, at may tunog na paglabas ng hininga, kara-niwang nagpapahayag ng págod, ginhawa, o katulad na damdamin : HÁYHAY1, HÚPAW3 Cf SIGH1