Diksiyonaryo
A-Z
doblekara
dó·ble·ká·ra
pnr
|
[ Esp doble cara ]
1:
kumakampi o pumapanig sa sinumang kaharap o magbibigay ng pakinabang
:
BALIGTÁRIN
,
BALIMBÍNG
Cf
TAKSÍL
2:
rebersíble
:
BALIGTÁRIN