Diksiyonaryo
A-Z
ipon
í·pon
png
1:
[Bik Seb ST]
pagpipisan o pagtutumpok ng anumang bagay sa iisang pook ; pagsasáma-sáma ng mga bagay na hiwa-hiwalay
2:
pagtatago ng salapi
— pnd
i·pú·nin, mag-í·pon
3:
Zoo
[Ilk]
hípon.