kain

ká·in

png
1:
pagnguya o paglunok ng pagkain para pawiin ang gutom : kakán, káon, kímun, mangán Cf eat, lámon — pnd i·ká·in, i·pang·ká·in, ka·í·nan, ka·í·nin, ku·má·in, mag· pa·ká·in, ma·ká·in, ma·ki·ká·in
2:
konsumo
3:
kakayahan ng mákiná na umipit o tumanggap ng anu-mang bagay
4:
hindi malinaw na pagbigkas, hal kinakain ang sinasabi.

ka·í·nag

png
1:
[ST] kung ano ang nakikíta sa isang bagay na naaani-nag lámang, tulad ng mga kabibe
2:
ningning sa rabaw ng nakar.

ka·i·na·lám

png |[ ST ]
:
kasama ng isang tao sa isang gawain.

ka·i·ná·man

png |[ ka+inam+an ]
1:
pagiging mabuti ng bisà o pagiging maayos sa tingin
2:
nása tamang sukat o katayuan.

ká·i·ná·man

pnr
:
katamtaman.

ka·i·nán

png |[ kain+an ]
1:
bahagi ng bahay na sadyang nakalaan para sa kaínan ng mag-anak Cf komedór
2:
restoran.

ka·í·nan

png |[ kain+an ]
:
pagtitipon para kumain Cf pigíng — pnd mag·ka·í·nan, ma·ki·ka·í·nan.

ka·íng

png
1:
[Hil Kap Seb Tag] mala-king basket na maluwag ang lála at pinaglalagyan ng niyog, mais, at iba pang ani : kuríbot Cf tiklís
2:
[ST] ang paraan ng pagbagsak ng payat.

ká·ing

png |Sin |[ Mag ]
:
disenyo sa malong, hango sa mga Indones.

ka·i·ngé·ro

png |[ Tag kaingin+Esp ero ]
:
magsasaká ng kaingin.

ka·i·ngín

png |[ Kap Mar Seb Tag War ]
1:
gilid ng bundok na hinawan, sinúnog, at nilinis upang mapag-tamnan : kalumonan, merafád — pnd ka·i·ngi·nín, mag·ka·i·ngín
2:
bukid mula sa gayong paghawan at pagsunog.

ka·í·ngod

png |[ Hil ]
:
kapitbahay.

ka·i·ngú·ngot

png |[ Ilk ]
:
asawa.