kalabit


ka·la·bít

png
1:
pagsalíng nang ba-hagya sa pamamagitan ng daliri, karaniwan ng hintuturo, sa sinu-mang ibig tawagin ang pansin : dantík2, tagkíl var kalbít, kulbít — pnd i·páng·ka·la·bít, ka·la·bi·tín, ma· nga·la·bít
2:
Mus pagtugtog sa bagting ng gitara — pnd ka·la·bi·tín
3:
pagpisil sa gatilyo ng baril — pnd ka·la·bi·tín, ku·ma·la·bít
4:
Asn [ST] pag-umpisa ng pagliit o paglubog ng buwang gasuklay.