kalawit


ka·lá·wit

png
1:
kasangkapang may balikukong talim, mahabàng pulu-hán, at ginagamit sa paghawan o pagputol ng kawayan o siit var kuláwit Cf kárit
2:
aanumang metal o matigas na bagay na balikuko ang dulo at nagagamit na sabitán, pansungkit, o panghúli bpagkuha ng anuman sa pamamagitan ng bagay na ito : gálong5, gáyam2, hook1, kalwót, káwit1, saát1, saláwit, salungkít1, sángat1 Cf sanggót — pnd i·ka·lá·wit, ka·la·wí·tin, ku· ma·lá·wit.