kalog


ka·lóg

png
1:
yugyog ng isa o mga bagay sa loob ng isang sisidlan, hal kalog ng duhat sa loob ng garapon, kalog ng pasahero sa loob ng bus, o kalog ng mga dado sa loob ng palad : alóg, úyog, wagawák, wigwíg1
3:
[ST] panla-lambot, gaya sa pangangalog ng tuhod ng isang matanda o isang natatakot var ngalóg

ka·lóg

pnr
:
mahilig magpatawa o sa katatawanan ; madalîng patawanin.

ka·lóg

pnr
1:
[ST] umuuga ang nása loob ng sisidlan dahil hindi punô
2:
[Ilk Pan Tag] marupok at umuuga uga — pnd i·ka·lóg, ka·lu·gín
3:
Kol masayahin at masarap kausap.

ká·log

png |Zoo |[ Tau ]

ka·lo·gór

png |Ana |[ ST ]

ka·lo·gó·ran

png |[ ST ]
:
kaibigan sa hirap at ginhawa.