karaka

ka·rá·ka

pnb |[ ka+daka ]
:
agád var pagkaráka

ka·rá·kal

png
:
sa sinaunang lipunang Bisaya, mangangalakal na naglalak-bay Cf kalákal

ká·ra-ká·ra

png
:
larong kahawig ng kara-krus ; iniaayos nang nakaharap ang ibon ng mga barya ng mga manlalaro bago ihagis, at napupun-ta sa naghagis ang lahat ng baryang nakatihaya ang tao pagbagsak : kappô

ka·ra·ká·ren

png |[ Ilk karakar+en ]
:
táya1 o pagtáya — pnd i·ka·ra·ká· ren, ku·ma·ra·ká·ren, mag·ka·ra·ká· ren.

ka·ra·ká·sa

png |Zoo |[ Pal Tbw ]
:
ibong nása pamilyang babbler (Macronus gularis ), mapusyaw na dilaw ang katawan at may mga batík na itim sa dibdib at tiyan.

ka·râ-ka·tâ

png |[ Bik ]
:
talák.