Diksiyonaryo
A-Z
lutang
lu·táng
pnr
|
na·ka·lú·tang
1:
hindi nakalubog
:
TIMBÓL
2:
wala sa sariling pag-iisip ; hindi nakatuon ang isip sa bagay na ginagawâ.
lú·tang
png
|
pag·lú·tang
:
pamamalagi sa hangin, sa espasyo, sa kalawakan, o sa rabaw ng likido
:
HAMPÍLOS
2
,
KÁTANG
3
,
LÁTAW
,
LUTÁW
2
— pnd
i·lú·tang, lu·mú·tang, mag·pa·lú·tang.