matanda


ma·tan·dâ

pnr |[ ma+tandâ ]
1:
kung sa tao, nabúhay nang matagal na panahon ; o hindi na kabataan : ANSIYÁNO2, BAHÁY2, BÁNER, LUKÉS, MAGÚLANG1, OLD, PANÁT3
2:
ginamit sa mahabàng panahon o nagpapakíta ng mga katangian ng gayong pagkagamit : ANSIYÁNO2, ANTÍGO1, BAHÁY2, DÁAN, KARÁAN, LAON1, LUKÉS, LUMÀ1, OLD, PANÁT3
3:

ma·tan·dá·in

pnr |[ ma+tandâ+in ]
:
mahusay tumanda ; madalîng nakatatanda