organo

organo- (or·gá·no)

pnl |[ Ing ]
:
pambuo ng pangngalan at pang-uri na nangangahulugang organ o organiko.

ór·ga·nó

png |[ Esp ]
1:
Ana bahagi ng katawan na may tiyak na funsiyon, tulad ng puso : ÓRGAN
2:
instrumento o kasangkapan sa pagsasagawâ ng isang gawain : ÓRGAN
3:
pamamaraan ng komunikasyon, tulad ng diyaryo, magasin, at katulad, na nagsisilbing pahayagan ng isang kilusan, politikal na partido, at iba pa : ÓRGANÓ1 Cf PROPAGÁNDA
4:
Mus instrumentong binubuo ng isa o set ng pipa na tumutunog dahil sa siniksik na hangin at pinatutugtog sa pamamagitan ng mga keyboard ; o ang anumang katulad na instrumento, tulad ng lingguweta o elektronikong tulad nitó : ÓRGAN

organoleptic (or·ga·no·lép·tik)

pnr |Bio |[ Ing ]
:
umaapekto sa mga organ ng paningin.

organometallic (or·ga·no·me·tá·lik)

pnr |Kem |[ Ing ]
:
sa compound, organiko at naglalamán ng metal.

ór·ga·nón

png |[ Ing ]
1:
instrumento ng kaisipan o kaalamán
2:
Pil sistema ng mga tuntunin o mga prinsipyo sa demostrasyon o pagsisiyasat.

organotherapy (ór·ga·no·té·ra·pí)

png |Med |[ Ing ]
:
terapeutika hinggil sa mga lunas mula sa katas ng organ ng mga hayop, lalo na mula sa mga glandula nitó.