palakpak

pa·lak·pák

png
1:
tunog na nalilikha ng dalawang palad na pinagsalpok nang malakas at paulit-ulit : CLAP, HAND6, TALAMPÎ1
2:
pagbibigay ng papuri sa pamamagitan ng naturang tunog
3:
Mus instrumentong yari sa biniyak na biyas ng kawayan o isang pares ng kapirasong kahoy na pinagtataklob nang malakas upang lumikha ng tunog
4:
kasangkapan na inilalagay nila sa bukid at kapag ito ay hinila gamit ang lubid, tumatama ito sa dalawang kawayan at pambugaw ng mga hayop na naninira ng tanim — pnd mag·pa·lak·pá·kan, pu·ma·lak·pák, i·pa·lak·pák.