puka


pu·ká

png |[ Bik ]

pu·kà

png |[ ST ]
:
nabubulok na katawan ng haligi.

pu·kâ

png

pú·kan

png |[ ST ]
:
pagputol ng malala-king punongkahoy.

pu·kás

png
1:
[ST] pagkaligtas sa isang masamâng pangyayari
2:
Heo malu-wag at bakanteng pook, hal ang pagi-tan ng mga baryo o ng mga bayan.

pu·káw

pnr
:
gisíng o nagísing.

pú·kaw

png |[ Bik Hil Seb Tag Tsi War ]
1:
paggísing mula sa pagkakahim-bing
2:
pag-antig o pagpapagunita sa isang nakalilimot — pnd i·pam·pú· kaw, mag·pú·kaw, pu·ká·win, pu·mú· kaw.