tayo

ta·yô

png
1:
tuwid na ayos ng katawan at ng mga bahagi nitó hábang nakatápak sa isang rabaw : ALAGÉY1, BARÓG, BUHÁT, GANÁT, TIKDÓ, TÍNDOG, TONÍK, TÚKDAW
2:
paninindígan1
3:
katayúan.

tá·yo

pnh
:
panghalip panao na ginagamit ng higit sa isang tao na nagsasalita o sumusulat, at sa pagtukoy sa kanilang sarili : WE2, US

ta·yóg

png |[ ST ]
:
mabagal na paggawâ.

tá·yog

png
:
taás1–3

ta·yók

pnr |[ ST ]
:
nakapatong ang kamay sa kabilang kamay hábang nagpapahingang nakatayô, nakaupô, o nakahiga.

tá·yom

png
1:
Bot palumpong (Indigofera hirsuta ) na masanga at tumataas nang 1 m, nababalot sa makapal na balahibo ang mamulá-muláng kayumangging tangkay, biluhaba ang dahon, mamulá-muláng lila ang tíla gisantes na bulaklak, may bungang tíla sampalok ang hugis na nababálot ng kayumangging balahibo at nakukuhanan ng tinà : INDIGO1, TÁGUM, TÁYUN, WÁLO3 Cf NILÀ
2:
Zoo [Seb War] salúngo.

tá·yom-ta·yú·man

png |Bot |[ ST ]
:
uri ng yerba na gamit sa pangkulay na itim.

tá·yon

png |[ ST ]
1:
pag-ugoy o tíla pendulong paggalaw ng anumang mahabà at payat, at nakabitin
2:
táyong1

ta·yo·nâ

png |[ ST ]
:
malaking sisidlan ng alak o sukà.

Tá·yo na!

pdd
:
pahayag ng pagyayà sa kasáma para sumulong o umalis, madamdamin kung may halòng inip o yamot : TARÁ NA! Cf TANÁ!, TÉNA!

ta·yo·nán

png |[ ST ]
:
kuna na gawâ sa behuko at nakabitin.

tá·yong

png
1:
pagpapaliban o pansamantalang pagtigil sa gawain o ginagawâ : TÁYON2
2:
[Mrw] háwak1

ta·yo·rì

png |[ ST ]
:
palawit sa putong.

tá·yos

png |[ ST ]
1:
pagpapakinis
2:
tílos.

ta·yo·tós

png |Zoo |[ Seb ]
:
asúhos.