timawa
ti·ma·wà
png
1:
Pol
sa sinaunang lipunang Tagalog at Bisaya, tao na kabílang sa uring malaya o tao na nahango mula sa pagkaalipin var timágwa
2:
sa makabagong gamit, tao na patay gutom.
ti·má·wa
png |[ ST ]
:
paglalayo ng sarili mula sa isang kapahamakan o kalamidad.