kubakob
ku·ba·kób
pnr
1:
[ST]
napapalibutan ang lahat ng bahagi
2:
[Bik Kap Tag]
mababà ang bubong
3:
nakakuba hábang naglalakad o tumatayô.
ku·bá·kob
png
1:
[Bik Kap ST]
dampa na walang silong at mababà ang bubong
2:
[ST]
pagtuturing na alipin ang lahat ng kasapi ng pamilya
3:
[ST]
parusang ipinapataw noong unang panahon sa suwail at manlo-loko, pinaliligran ng buong bayan ang bahay nitó, inaakyat, at kapag tumakbo ito ay binabató palabas ng bayan, at winawasak ang bahay nitó.